از ماست که بر ماست

درووود
خوب با توجه به این که چند صباحی است که در فرنگ، روز را به شب می رسونم،و طلبه حوزه علمیه وخنینگن در رشته بیوتکنولوژی (گرایش تحقیقات پزشکی) هستم، واجب دونستم دوستان عزیز را به فیض برسونم و از تجربیاتم و همچنین از رشته ای که الان مشغول به تحصیل هستم ،یک سری اطلاعاتی در اختیارتون قرار بدم
در حوزه علمیه وخنینگن، سال تحصیلی به 5 پریود (ترم) تقسیم می شه، که 4 تا پریود اول، هر کدام 8 هفته طول می کشه و پریود آخر 10 هفته. از 2 هفته پیش پریود پنجم شروع شد و من بر خلاف پریود قبلی (4) که حداکثر 12 واحد و یا 2 تا درس 6 واحدی می تونستم اتخاب کنم، این پریود چون طولانی تره و آزادی عمل بیشتری داشتم، با انتخاب 3 درس خودم را به پای سخنان آقا رسوندم. ژن تکنولوژی، تکامل ملکولی و آزمایشگاه پیشرفته میکروبیولوژی 3 تا درسی هستند که این ترم اتخاب کردم (برای اطلاعات بیشتر در مورد این درس ها، بروی اسمشون کلیک کنید) درس های باحال و تخصصی که اصلا فکرش را نمی کردم این قدر با حال باشند. خوب همه این ها مقدمه ای بیش نبود، حالا بریم سر اصل مطلب
در آزمایشگاه میکروبیولوژی، یکی از آزمایش هایی که انجام دادم، استفاده از دانش بیوافرماتیک برای آنالیز پروموتر راه های مختلف متالولیکی در آرکیا بود. این آزمایش حدود 7 روز طول کشید اما نه در آزمایشگاه، بلکه پشت کامپیوتر. و ما بجای کار کردن با میکروب های زنده و لوله های آزمایش و پیپت کردن های زیاد و استفاده از تکنیک های مختلف ملکولی، برای استخراج " د.ن.ای" میکروب ها و سر کله زدن با مواد سمی و سرطان زا و هزار دردسر دیگه، از بانک های اطلاعاتی که روی اینترنت به صورت مفت و مجانی ریخته و بدون نیاز به هیچ گونه "ای د" و " پسوردی" قابل استفاده هستند، استفاده کردیم. و توانیستم سکوونس ژنهای آنزیهای مورد نیاز برای گلایکولیز گلوکز، قند 6 کربنی و آریبینوز، قند 5 کربنی در دو نوع آرکیا به نام های * را بررسی کنیم و موتیف ژن هاشون را به دست بیاریم. البته در استفاده از این نرم افزارهای آن لاین باید دقت می کردیم که از چه روشی وچه مرحالی با توجه به خصوصیات میکروارگانیسم های مختلف استفاده کنیم. که این قسمت کار، سلول های خاکستری مغز را یک کم قل قلک می داد. بعد ازآن، نوبت تجزیه و تحلیل نتایج بود که برای این کار لازم بود چندین مقاله در موردش مطالعه کنم. چیزی که توجه من را خیلی به خودش جلب کرد، این بود که اکثر مقاله ها توسط محققین آمریکایی و بخصوص ژاپنی نوشته شده بود. با خواندن چندین مقاله وبا توجه با حرف های استادهایم متوجه شدم که ژاپنی ها در این ضمینه همانند دیگر ضمینه ها به چه پیشرفت قابل توجه ای دست یافته اند، گویی رسیدن بهشون غیر ممکن به نظر میاد. اما اگه ژاپنی ها هم در این 50 سال اخیر، روزی مثل ما فکر می کردند، شاید الان وضعیتی بهتر از ما نداشتند. اما در راه این پیشرفت های نفس گیر، آیا می دانید ژاپنی ها چه چیزهایی ارزشمندی را از دست داده اند و یا به دست آورده اند؟
Pyrococcus furisus و Sulfolobus solfataricus = *
...ببخشید که این پست من خیلی طولانی شد، اما خوشبختانه بعد از 5 روز کامل شد. ادامه ندارد