شنبه، شهریور ۱۸، ۱۳۸۵

باید بگذارمش گوشه خیابان -
فقط چهار سال توانست تحمل کنه گوشه تنهایی اتاقم را -
یا گوشه تنهایی اتاقم، اون را. به هر حال رابطه دوطرفه است -
این وسط هم وظیفه آوردن و بردنش افتاده رو دوش من -
انگار اینجا وسیل خانگیشون هم تاریخ مصرف داره، قابل تعمییر هم که نیست قابل تعمیر هم که باشه باید به اندازه قیمت نویش خرجش کرد

۳ نظر:

ناشناس گفت...

اینجا خریدن یه دردسره. خلاص شدن از شرش روز آخر یه دردسر دیگه. روز اول که اومده بودم اینجا رفتم لباسشویی بخرم یارو میخواست یه مبلغی بیشتر بگیره که لباسشویی قدیمی ام رو ببره! گفتم خدا رو شکر من تازه اومدم. الان هیچی توی خونه ندارم.

ناشناس گفت...

حالا چی هست؟

ناشناس گفت...

ma ham yebar khar shodim ye TV ghadimi yekia ghabool kardim goftim yekam besh var berim.... var ke besh naraftim hichi, 1sale ke kaharb shode roo saremoon nemishe hich karish kard