جشن نوروز نزديك است، اما اينجا كه هيچ بويي از بهار نمي ياد، درخت ها هنوز جوانه نزدند و گل ها هم شكوفه نكردند. كسي ماهي قرمز نمي فروشه! آيا كسي گندم يا عدس سبز كرده؟

ديروز بعدظهر چنان باراني آمد كه تا فيها خالدون من خيس شد، من بدبخت هم با يكي از استاد ها كه از ماه پيش هماهتگ كرده بودم، قرار مهمي داشتم. ديروز صبح هوا خيلي عالي بود، آفتاب بود، نسيم ملايمي مي آمد و دريغ از يك لكه ابر. من هم با اين تجربه سنگينم درغيرقابل پيش بيني هواي اينجا، كاپيشن بي كلاهم را پوشيدم و نه چتر و نه كلاهي همراه خودم بردم. آزمايشگاه صبح خيلي طول كشيد و تا ساعت 12:30 دستم بند بود، در حالي كه ساعت 1:15 هم قرار داشتم. وقتي كه سوار رخش دو چرخم مي شدم، باران نم نم و رومانتيك مي باريد ولي هر ركابي كه من مي زدم به شدتش اضافه مي شد و من هم بايد از ته خيابان هار وخ به دراين لان(بالاي تپه) مي رفتم و حدود بيست وپنج دقيقه اي راه بود. وقتي به ساختمان شيمي رسيدم، به جايي كه از آسمان بارون بياد از لباس هاي من آب مي چكيد. قيافم با اين مو وريش هاي خيس، و شلوارم كه رنگش از خيسي كاملا مشكي شده بود، ديدني بود. اما ملاقتم خيلي خوب
!پيش رفت

هفته پيش يك خانه تكاني اساسي كردم. كلي كاغذ، جزوه و كتاب هاي كه نياز نداشتم را گذاشتم بيرون، پنجره ها را تميز كردم، همه جا را سابيدم، ديگه صداي جارو برقي در آمده بود، آخه كيسه اش پر شده بود! اما خانه تكوني براي نوروز نبود، به خاطر مهمان هاي عزيزم است كه قراره بياند پيشم و ششمين نوروز غربت من را با هم تحويل
.كنيم