دوشنبه، آبان ۱۶، ۱۳۸۴

:حسرت دو تا چبز را ما تو زندگیمون، همیشه خوردیم
یکی، یک رفیق لوتی و با مرامه، که هیچ وقت نداشتیم
یکی هم، یک پیکان جوانان گوجه ای که چی!!!؟ ، زید بقل، باربند بالا، جاده بال
ا، بندازی بری بالا دیزین اسکی
--------------------------------
قسمتی از گفته های حسن در فیلم کما

این حرف ها خیلی به دلم نشست، خیلی بهش فکر کردم که آیا دیگه آدم تو زندگی
آرزویی غیر از این دو مورد داره؟
شما چی فکر می کنید؟

۵ نظر:

ناشناس گفت...

age ba oon refighet baarbando kheili chizaye dige ro endakhte bashi bala o az jaade-balla rafte bashi mifahmi ke taraf chi daare mige. khoob ke negah koni oon refighe o jaade o halao havash o hameja mishe peyda kard, hess o bayad afarid, bayad negahesh dasht, bayad ghadresho doonest. mokhlesim. Bouda

کامیار پ گفت...

shayad man maznour jade bala ra daghighan motavajeh nashodam chon tahal onja nabodam, va daghighan az hal va ahvalash agahi nadaram. dar moerde hes ham bayad begam ke man kheyli hes ra afaridim,ama digaran hesi baraye man nayafaridand ,va hata hese man ra ham gerftand.albate midoni bayad be shakhse morede nazarash bayad hes dad va hesash ra afariid,chakerim,bye

ناشناس گفت...

فیلم جالبی بود من خیلی خوشم اومد.

آدم چقدر می تونه کم توقع باشه و چقدر می تونه راحت به زندگی نگاه کنه.

ناشناس گفت...

fekr konam mohe ns taraf moghabel ki bashe yachi bashe ta hes ahala a hava behet bede aslan mohem nis taraf moghabeli bashe ya na mohem khodeti o ehsaset hamin

ناشناس گفت...

درخواست از فرهنگستان زبان و ادب فارسی برای ارائه واژگان فارسی در زمینه وبلاگ نویسی:

http://www.persianpetition.com/sign.aspx?id=aa0d7c8e-94cb-4402-847a-e7d44e96328b