،براي کشف اقيانوس هاي جديد بايد شهامت ترک ساحل آرام خود را داشته باشيد
!اين جهان، جهان تغيير است نه تقدير
لئو تولستوی

پاكان ستم زجور فلك بيشتر كشند
گندم چو پاك گشت خورد زخم آسياب

!آخرين سرمشقي كه در دوازده سالگي، از پير فرزانه به يادگار گرفتم

!لحظه شماري مي كنيم

چه خواهيم وچه نخواهيم زمان مي گذرد و زمان جمع بندي و تحويل كار فرا مي رسد. آرزوي فرار و رهايي از يك آزمون و يا پرو‍‍ژه سخت جايش را به كارهاي سنگين تر
.و طاقت فرساتر مي دهد
با همه اين اوصاف، در پي به پايان رساندن اين مقطع تحصيلي و در صدد شروع
!آغازي دگرم. آغازي كه انتها نخواهد داشت

!دو قدم به جلو

قهوه خانه چاه حاج ميرزا، ميدان نقش جهان - نصف جهان

.چون از شهري مي گذشت كه مردم خوش پوشي داشت لبانش به سرزنش مي آمد
. بازرگانان را گرفتار داد و ستد مي ديد و شهر ياران را در پي شكار

ماتمداران را بر سر مردگان گريان مي يافت و روسپيان را بازارياب پيكر خويش. پزشكان را در كار پرستاري بيماران مي ديد؛ مهرورزان را مي ديد كه مهر مي ورزند و مادران را كه كودكان خويش مي نوازند و اين همه درخور نگاهي گذران نيز نبود. همه چيز دروغ بود، و از گند دروغ بويناك، اين ها همه گمان بيهوده ي دريافت و
.خوشي و زيبايي بود. همه در راه تباهي ناگزير بودند. جهان تلخ كام بود، زندگي درد

سيذارتا، نوشته هرمان هسه