tag:blogger.com,1999:blog-130135942024-03-14T00:41:16.760-06:00(ماه) نوشته های کامیار پسعدیا حب وطن گرچه حدیثی است صحیح / نتوان مرد به خواری که من اینجا زادمUnknownnoreply@blogger.comBlogger241125tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-3102397682982069542012-05-24T22:04:00.001-06:002012-05-27T13:00:29.051-06:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="direction: rtl;">
<br /></div>
<div style="font-weight: bold; text-align: -webkit-auto;">
</div>
<div style="text-align: right;">
<div style="direction: rtl;">
<div style="direction: rtl;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"> ۱- این وبلاگ مشکل زیاد داره، از اولش البته همینطور بود. اما تنها تفاوتش با حالا این بود که همیشه ۵-۱۰ خواننده ثابت داشت. بچهها با اسمها مخفف یا واقعی کامنت میگذاشتند و من جوابشون را در اولین فرصت میدادم! حتی بعضی وقتها که بحث هیجان انگیز میشد، کامنتهای خودم و بقیه را به همه نفراتی که در اون مورد کامنت گذاشته بودند فوروارد میکردم که حتما نظر بقیه را ببیند و بحث ادامه پیدا کنه. </span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">آن دوران گذشت البته! و وبلاگم همون حداقل تعداد خوانندهاش را هم از دست داد. من هم دیگه مرتب وبلاگ را به روز نمی کردم، و دوستان هم نیز دل سرد شدند یا به </span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">دلیل فیلترینگ یا مشغلههای کاری یا خانوادگی کم به اینجا سر می زدند.</span></div>
</div>
</div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">
</span><br />
<div style="text-align: right;">
<div style="direction: rtl;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
</div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">
</span><br />
<div style="text-align: right;">
<div style="direction: rtl;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"> ۲- گاهی فکر میکنم چه خوب میشد که یک سری دغ دغهها یا فکرهای آشفتهام را بنویسم. یا به صورت ساختار گریزانه، همه چی را ببرم زیر سوال، داد بزنم، فحش بدم یا حتا بعضی وقتها غیر منطقی چرند بنویسم، احساسی خودم را نقد کنم، و یا حتا دوستانم را. اما همیشه خود سانسوری در فضا آزاد مجازی، حتا در این گوشه دنیا، در لابلای ناخودآگاهم با هفت تیر ایستاده و تهدیدم میکنه. با ته تفنک تو دهنم میزنه و میگه زر نزن.</span></div>
</div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">
<div style="text-align: right;">
<div style="direction: rtl;">
<br />
تصمیم گرفتم در اینجا را ببندم، چون شده ویترن پر غبار مغازهای که کسی راقب به وارد شدن به آن نیست، حتا خود من! شاید روزی با یک وبلاگ جدید، با یک اسم فانتزی برگشتم و به زر زرهایم آزادانه ادامه بدم و دیگر به فکرریختن آبروی نداشته ام نباشم</div>
</div>
</span><br />
<div style="font-weight: bold; text-align: right;">
<div style="direction: rtl;">
<br /></div>
</div>
</div>Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-52137735669790506882012-05-04T20:29:00.001-06:002012-05-04T21:19:37.197-06:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">دیگه وقتی فیسبوک و تویتر هست حس وبلاگ نویسیام کم شده! اما باز تو وبلاگ حرفهای خاصی میشه زد که خوانندهاش مخصوص به خودش را داره! حرفا جدی تر، خواننده هاش هم جدی تر</span></div>
</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-21239285578584039732012-02-01T06:30:00.000-06:002012-02-01T06:30:11.024-06:00عزیزم<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-I0GoI8i6Qn4/TykwKICghBI/AAAAAAAAArU/jKyVBch5oIE/s1600/Slide2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="182" src="http://4.bp.blogspot.com/-I0GoI8i6Qn4/TykwKICghBI/AAAAAAAAArU/jKyVBch5oIE/s320/Slide2.jpg" width="320" /></a></div>
<br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-3399060379641063852011-12-17T16:37:00.003-06:002011-12-17T16:43:16.801-06:00برخورد نزدیک<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">مسعود: راستش ناهید توجه هر مردی را سریع به خودش جلب میکنه. مخصوصا که کاوه تو این مورد نقطه ضعف هم داره</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">حدس زدم از اون جنس زنهایی که وقتی توجهی مردی را به خودش جالبی کرد، با بی اعتنایی کردن لذت سادیستیک میبره</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">.</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">.</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">.</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">کاوه حسابی آلودش شده بود</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">فیلم برخورد نزدیک</span></div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; direction: rtl; margin-bottom: 8px; margin-left: 8px; margin-right: 8px; margin-top: 8px;">
<div style="background-color: white; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt; font-weight: bold;">
</div>
</div>
</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-13956122390842124122011-11-01T19:16:00.003-06:002011-11-01T19:21:49.184-06:003/5<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"></span><br />
<div style="text-align: right;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">امتحانهای سری ۳ به پایان رسید! بعد از امتحان با بچه به رستورانی در قسمت وین وارد ساید جزیره رفتیم تا پایان سومین سری از امتحانها را باهم جشن بگیریم</span></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">
</span><br />
<div style="text-align: right;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-lhQM9SXbycQ/TrCY9l-nppI/AAAAAAAAAqo/CFOmZT7LU54/s1600/IMG_0013+%25281+of+1%2529+copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><img border="0" height="213" src="http://4.bp.blogspot.com/-lhQM9SXbycQ/TrCY9l-nppI/AAAAAAAAAqo/CFOmZT7LU54/s320/IMG_0013+%25281+of+1%2529+copy.jpg" width="320" /></span></a></div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
</div>Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-79132789231117741782011-09-26T18:25:00.000-06:002011-09-26T18:52:43.952-06:00گنده گوزی<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">امروز وقتی پشت در اتاق یکی از اساتید نشسته بودم که نوبتم بشه و برم باهاش صحبت کنم، اتفاقی با یک دانشجوی ترم اول کانادایی آشنا شدم! صحبت به آنجا کشید که از کجا میایی و قبلا چی درس خوندی و مدرکت چیه. وقتی فهمید که من از کانادا آمده ام اما هلند درس خوانده ام، از من پرسید تو که کانادا به دنیا آمدی و بزرگ شدی دیگه چرا پا شودی رفتی هلند</span></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"></span><br />
<div style="text-align: right;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">اون موقع بود که احساس کردم برای خودم گهی ( که که ای) شدم، وقتی که این رفیق کانادایی، ابراز ارادت کرد! نه اینکه کانادا به دنیا آمدن افتخار و ایران به دنیا آمدن کسرشان باشد، من این نکته برایم جالب بود که از طرز صحبت کردن، و گپ کوتاهی که زدیم خیلی احساس نزدیکی کرد و تفاوت فرهنگی در ثانیه اول تو چشم نزد! چون در گذشته بحث با این شروع می شد که از کجا آمدی و اصالتا کجایی هستی؟</span></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">
</span><br />
<div style="text-align: right;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">پی نوشت: جالب بود که این رفیق تازه کانادایی لهجه اصفهانی - فارسی - هلندی من را متوجه نشد</span></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">
</span></div>
Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-74157958032851705522011-09-20T18:09:00.000-06:002011-09-20T18:22:02.276-06:00بهار در پاییز!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">این بلاگ نیاز به یک خانه تکانی اساسی داشت، مثل خودم! بلآخره دیروز این کار را کردم. ابتدا یک قالب ساده و مدرن انتخاب کردم و سپس با سلیقه خودم یک تغیراتی جزیی دادم! <a href="http://www.blogger.com/"> بلاگر</a> چه قدر نسبت به سابق عوض شده و کارکردن باهاش آسان تر! خیلی راحت عکس جدید و مورد علاقه خودم را همراه با عنوان بلاگ در بالای صفحه قرار دادم! یک امکان جدید بلاگر که من تازه باهاش آشنا شدم، لیست دوستان است که خود بلاگر، وبلاگ هایی که من در لیست<a href="http://www.google.com/reader/"> گوگل ریدر</a>م است را اینجا در لیست اضافه کرد! و بر اساس به روز شدن آنها را مرتب میکند. گوگل ریدر یکی از سایت های گوگل است که اگر تعداد زیاد وبلاگ مطالعه می کنید، بهتون پیشنهاد می کنم حتما ازش استفاده کنید. شما با قرار دادن لیست وبلاگ های مورد نظر، از نحوه به روز رسانی آنها مطلع می شوید و وبلاگ های به روز شده را در خود صفحه گوگل ریدر باز می کنید! و دیگر لازم نیست به تک تک وبلاگ ها سر بزنید و از اینکه هنوز به روز نشده اند ناراحت شوید</span></div>
<div style="text-align: right;">
</div>
<div style="text-align: right;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">در ضمن به عکس سر در بلاگ دقت کردید؟! این عکس به هیچ عنوان فتوشاپ و دستکاری نشده اما خیلی خوب از کار در آمده . این عکس فقط یک قسمت کراپ شده از یک عکس بزرگتر ۱۵ مگا پیکسلی است! پشت سر نمای اقیانوس اطلس با یک قایق تفریحی است! نکته دیگر قابل توجه عمق تصویر و فوکوس عکس روی چهره من می باشد که تصویر من را با جزییات زیاد نشان می دهد! در پست های بعدی سعی می کنم عکس های جدید و با کیفیت از جزیره صبا و از این سوی کره خاکی پست کنم و تجربیات عکاسی ام را با شما به اشتراک بگذارم</span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-90666871734062360482011-09-19T10:52:00.000-06:002011-09-19T11:51:47.226-06:00سلام به مادر فیلترکننده!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">اخیرا متوجه شدم که این وبلاگ در ایران فیلتر شده! و اندک خواننده و هوادار خود را از دست داده است. من سعی میکنم برای دلم خودم همه که شده هر از چند گاهی باز بنویسم و دوستان نیز از طریقه فیلتر شکن و گوگل ریدر ارتباطشون را با من حفظ کنند. لطفآ من را با کامنتهای خود مثل گذشته همراهی کنید </span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-22896712693784832602011-07-27T16:19:00.000-06:002011-07-27T16:19:36.788-06:00نيما، هست شب ،با صدای شاملو و فروغ فرخ زاد<iframe width="425" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/5OXa94_Ptsk?fs=1" frameborder="0" allowFullScreen=""></iframe>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-69777344053683972252011-06-28T20:26:00.004-06:002011-09-19T11:44:40.317-06:00ترم ۱<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 28px;">هر ترم به ۵ قسمت یا ۵ بلاک تقسیم شده. </span><span class="Apple-style-span" style="line-height: 28px;">امروز بلاک ۳ تمام شد و امتحانها به خوبی سپری شد. . حجم درسها و مطالعه از اون چیزی که قبلا به مراتب بیشتر است. من در این ترم درس آناتومی/جنین شناسی و هیستولوژی دارم</span></span></div>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 28px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><span class="Apple-style-span">امشب از خستگی امتحانات این چند روز اخیر توان برای نوشتن نیست. اما اگر در مورد موضوع خاصی سوال داشتید برایم بنویسید تا در پست های اینده به طور کامل توضیح بدهم</span></span></span></span><br />
<div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium; line-height: 28px;"> </span></div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-54571103098944588022011-05-17T20:44:00.003-06:002011-09-19T11:44:14.768-06:00صبا<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">بعد از ۳ هفته در جزیره صبا امروز اولین امتحان از ۵ امتحان میان ترم را با موفقیت پشت سر گذاشتم</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">صبا یک جزیره کوچک در دریای کارییب است و من ۲ سال ابتدایی رشته پزشکی را اینجا خواهم گذرند. مدت ها وبلاگم را به روز نکرده بودم و در این چند هفته اخیر نیز حجم زیاد مطالب مزید بر علت شد ! سعی می کنم از این به بعد هر از چند گاهی از عمق زندگی دانشجویی پزشکی و اوضاع و احوال جزیره بنویسم</span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-20749202292844751662011-01-09T04:10:00.006-06:002011-09-19T11:43:25.517-06:00!شاهزاده و گدا<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="direction: rtl; text-align: right;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">این سوال امروز و دیروز طرح نشده است، مدت هاست گفته اند و شنیده نشده </span></div>
<div style="direction: rtl; text-align: right;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">رعیت زاده ایم و به رعیت بودنمان راضی، چنان گرسنگانیم که اربابی باید باشد تا تکه نانی جلویمان بندازد، زره ای نان خشک بخوریم و به کاسه لیسی ارباب مشغول باشیم.</span></div>
<div style="direction: rtl; text-align: right;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">خودکشی یک انسان تاسف دارد نه بلوا!، چه کرده است این مرحوم که خاک به هوا می کنید؟</span></div>
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"></span><br />
<div style="direction: rtl; text-align: right;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">اگر رعیت زاده خودش را کشته بود توف و لعنت بود بدرقه اش و حال شاهزاده ای که مال رعیت به خیک بسته است، خودکشی کرده و مرگش او نیز رمانتیک، ترارژدی و سیاه روز ملی می شود</span></div>
<span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><div style="direction: rtl; text-align: right;">
(با تشکر از بهنام م)</div>
</span></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-33706168729949212302010-11-12T23:09:00.000-06:002010-11-12T23:09:14.230-06:00سهیل نفیسی و شاملوSoheil Nafisi , Ahmad Shamloo<object style="background-image:url(http://i3.ytimg.com/vi/FAhNVG6Vy8w/hqdefault.jpg)" width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/FAhNVG6Vy8w?fs=1&hl=en_US"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/FAhNVG6Vy8w?fs=1&hl=en_US" width="425" height="344" allowscriptaccess="never" allowfullscreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-90464369443485520052010-09-27T18:45:00.000-06:002010-09-27T18:45:17.422-06:00عبدی بهروانفر و محسن نامجو - رفتم سر کوچه<object style="background-image:url(http://i4.ytimg.com/vi/gpuU1OGytdw/hqdefault.jpg)" width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/gpuU1OGytdw?fs=1&hl=en_US"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/gpuU1OGytdw?fs=1&hl=en_US" width="425" height="344" allowscriptaccess="never" allowfullscreen="true" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object>Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-10180509917715374522010-08-19T01:08:00.018-06:002010-08-19T03:05:41.774-06:00تسلسل در بهشت کاغد رنگی<div style="text-align: right;direction: rtl; "><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">می گفت ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است</span></span></div><div><div style="text-align: right;direction: rtl; "><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">او اخیرا فهمیده که اینجا جایش نیست</span></span></div><div style="text-align: right;direction: rtl; "><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">اما بلاخره فهمید</span></span></div><div style="text-align: right;direction: rtl; "><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">مفهموم عمیقی را فهمید که چرا بعضی از مهاجرین بعد از مدتها اقامت در فرنگ و علی رقم موفقیت نسبی در کسب دانش و </span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">کار </span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">به موطن خود برمی گردند</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">، واقعیتی که تا قبل از این برایش ناملموس و حتی نامعقول بود. او بعداز ۲۰ سال زندگی در غربت و کسب مدرک فوق تخصص انکولژی</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">، هفته پیش</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"> راهی </span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">روستایی دور افتاده در شرق</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"> ایران شد.</span></span></div><div style="text-align: right;direction: rtl; "><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"></span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">او دوره اقامت</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"> خود در آمریکای شمالی را دوران طلایی زندگی خود می دانست که همراه با کسب دانش در بهترین دانشگاه های کانادا و آمریکا و کار در بیمارستان مجهز «ام دی اندرسون تکزاس» بود. تحقیق</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">،</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"> انتشار مقالات علمی</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">،</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"> </span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">آشنایی، تعامل و تبادل فرهنگی، یادگیری زبان های جدید و لمس واقعیت های زندگی ماشینی از نزدیک دیگر دستاورد های این دوره از زندگی او بود. اما او نتوانست تضاد فرهنگی و تنهایی خود را با وجود میل باطنی، انعطاف پذیریی، امیدواری، خوش بینی و</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"> امنیت شغلی و اقتصادی</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"> خود حل کند. هر چند او این را نیز می دانست که بازگشت وی به ایران </span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">شاید کم رنگ کردن صورت مساله و مرهم موقتی برای این جهانگرد بی وطن است</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">، چون او دیگر آن تعلق خاطر به فرهنگ مادری که هنگام خروج از ایران یدک می کشید را به همراه نداشت و تغییراتی خواسته و یا ناخواسته در این مدت ۲۰ ساله در آن ایجاد شده بود. </span></span></div><div style="text-align: right;direction: rtl; "><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><br /></span></div><div style="text-align: right;direction: rtl; "><span class="Apple-style-span" style=" ;font-family:arial;font-size:large;"><br /></span></div></div>Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-53299736146725964742010-07-15T20:58:00.006-06:002010-07-19T20:59:59.495-06:00تشنج و توهم در پرو<div style="text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">پسرک انگلیسی پس از پی بردن از علاقه من به رشته پزشکی - آیا در ایران دانشکده پزشکی وجود دارد؟</span></span></div><div style="text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">تکنیسین آزمایشگاه - آیا درسته که در ایران میشه ۴ تا همسر دشت؟ تو با چند تا ازدواج می کنی؟</span></span></div><div style="text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">داوطلب آلمانی - ایران کشور باستانی و قشنگیه، در اولین فرصت به ایران سفر خواهم کرد</span></span></div><div style="text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><br /></span></span></div><div style="text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">آیا با این مرزهای بسته، نبود رسانه مستقل میشه روزی این تفکرات افراط و تفریطی را اصلاح کرد ؟ </span></span></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-70209143827577768892010-07-06T19:13:00.003-06:002010-07-06T19:34:25.591-06:00کوزکو - پرو<div style="direction: rtl;text-align: right; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">بغض غریبی گلویم را می فشارد و از چشمانم نهری پر خروشی جاریست </span></span></div><div style="direction: rtl;text-align: right; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">از خوشحالی و از دلتنگی</span></span></div><div style="direction: rtl;text-align: right; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">در شهری غریب در پرو</span></span></div><div style="direction: rtl;text-align: right; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">دوستان و زبان و محیطی جدید</span></span></div><div style="direction: rtl;text-align: right; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">داوطلبانی جهان گرد از اقصی نقاط دنیا در پی استعداد های ناشناخته خویش</span></span></div><div style="direction: rtl;text-align: right; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">من و خودم و تنهایی، </span></span></div><div style="direction: rtl;text-align: right; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">دو سه کتاب از صادق هدایت، هرمان هسه و داستایوفسکی</span></span></div><div style="direction: rtl;text-align: right; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">و لب تاپی در آغوش که از هر هم آغوشی دیگر جذاب تر </span></span></div><div style="direction: rtl;text-align: right; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">شهری باستانی با قدمتی چندین هزار ساله</span></span></div><div style="direction: rtl;text-align: right; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">مردمانی فقیر با دندانهای طلایی</span></span></div><div style="direction: rtl;text-align: right; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">همراه با سگانی ولگرد که از سگی فقط هیکلش را به ارث برده اند </span></span></div><div style="direction: rtl;text-align: right; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">و هر صبح به جای خروس ها</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">،</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"> از گشنگی میو میو می کنند</span></span></div><meta charset="utf-8"><div style="direction: rtl;text-align: right; ">
<br /></div>Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-71260805057228832692010-06-26T12:20:00.002-06:002010-06-26T12:36:07.597-06:00<div style="text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: large; font-weight: bold; ">چه زجر آوره وقتی تو تنهایی خودت، نه صبح و نه شب نتوانی به تنها دل خوشی ات که گوشه اتاق افتاده دست بزنی و یا اینکه باهاش یک آهنگ و یک ریتم ساده ای را بنوازی</span></div><span style="font-weight:bold;"><div style="text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: large; ">از کابوس این همسایه پایینی، یک رو سری برای دف ام آماده کرده ام و صدای پر هیجان دف را با لباسی که بهش می پوشانم خفه می کنم و آرام ساز می زنم</span></div><div style="text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: large; "></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: large; ">وقتی صدای در راهرو می آید، به سمت در می دوم و و از چشمی به انتظار مامور امنیتی ساختمان می مانم و تا یک روز گرم آفتابی دیگر صبر می کنم</span></div><span style="font-weight:bold;"></span></span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-56913808668665909732010-06-06T11:25:00.004-06:002010-06-06T12:08:59.717-06:00خشونت<div style="direction: rtl;text-align: right; "><span class="Apple-style-span" style="font-size:15.8333px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">از روز پدر، مادر و کلیه روزهای وابسته متنفرم. از کادوهای لوس و از پاچه خواری جلوی پدر و مادر متنفرم. از همه کسانی که روزه پدر و مادر را جشن می گیرند متنفرم. از همه کسانی که در۳۶۵ روز سال فقط یک روز به یاد پدر و مادرشون هستند متنفرم</span></span></div>Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-69038539994928281152010-04-25T10:34:00.003-06:002010-04-25T10:43:49.992-06:00انتظار بی پایان<meta charset="utf-8"><span class="Apple-style-span" style=" ;font-size:15.8333px;"><div style="text-align: right; "><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;">منتظرم، منتظر یک پیغام یک زنگ تلفن یک ایمیل</span></span></div><div style="direction: rtl; text-align: right; "><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;">سال هاست که از این انتظار می گذرد</span></span></div></span>Unknownnoreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-41550507749961906822010-04-04T14:32:00.009-06:002010-04-05T22:31:59.999-06:00یک روزی خوب میاد، من این را می دونم<div style="direction: rtl;text-align: right; "><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;">کلی حرف دارم که بگم، نمی دونم از کجا شروع کنم. دوباره استرس آمده به سراغم، ورزش و پروپانولول هم آرومم نمی کنه. چندین مشغله درسی و کاری و اقامتی و مهاجرتی و ادامه تحصیل، همه و همه تو هم گره خورده اند. با این حال امیدواری ام برای گذراندن امتحانات ورودی و گرفتن پذیرش دانشگاه خیلی بیشتر از گذشته است.ْ</span></span></div><div><div style="direction: rtl;text-align: right; "><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;">از خیر اون داستان کوتاه اروتیک که قرار بود بنویسم هم گذشتم، در حقیقت نیمه کاره رها کردم. شاید روزی داستان را تمام کردم و در اینجا به نمایش گذاشتم.</span></span></div></div><div style="direction: rtl;text-align: right; "><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;">تابستان امسال یک سفر دور و دراز در پیش دارم، سفره یک ماهه برای کمک داوطلبانه به مردم کشورهای در حال توسعه . جایش هنوز قطعی نشده .برنامه اش که مشخص شد جزئیات سفر را منتشر خواهم کرد. در صورت تمایل به همسفر شدن من را مطلع نمایید.</span></span></div>Unknownnoreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-71868618041050387592010-02-23T17:46:00.004-06:002010-02-24T17:37:43.229-06:00<div style="text-align: right;font-family:arial;"><span style="font-size:130%;">!در حال تجدید قوا و احیای انرژی تحلیل رفته برای بازگشت به زندگی</span><br /><span style="font-size:130%;"><br /></span></div>Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-54598300679938776982009-08-03T21:19:00.006-06:002010-02-23T17:59:38.762-06:00گمشده<div style="text-align: right;font-family:arial;"><span style="font-size:130%;">کوشا امروز گفت می خواهم تو را در جریان خبر مهمی بگذارم و به زودی قصد ازدواج دارم. اسمش همنام کسی است که تو چند سال پیش، هنگامی که خانه ما بودی به اتاقم رفتی و چراغ را خاموش کردی و به گوشه ای خزیدی و آهسته با تلفن همراهت با او شروع به صحبت کردی.<br /><br />کوشا به نقل از پویا می گفت وقتی ناگهان درب اتاق را باز کردم، او را زیر میز دیدم که آرام صحبت می کرد و برقی که در چشمانش بود را هیچ وقت دیگر در نگاهش نیافتم<br /><br /><br /></span></div>Unknownnoreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-27713287586481282342009-07-06T22:58:00.005-06:002009-07-06T23:09:00.194-06:00حسرت تعهد<div style="text-align: right;font-family:arial;"><span style="font-size:130%;">در کلاس امروز دستِ چپِ همه بچه ها حلقه بود، اما...<br /><br />الف- من دستم حلقه نبود<br />ب- حلقه دستِ راستم بود<br />پ- حتما دست من هم باید حلقه باشه؟ حالا اگه نباشه چی می شه؟<br />ت- اصلا من تو این باغ ها نیستم<br />ث-چه قدر هیزم!<br />ج- سرکاریه؟<br />چ- هیچ کدام<br />ح- همه موارد<br /></span></div>Unknownnoreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-13013594.post-51211979656667065792009-05-26T17:26:00.011-06:002009-05-27T21:25:02.722-06:00<div style="text-align: right;font-family:arial;"><span style="font-size:130%;">دوباره شروع کردم نوشتن. این بار با طرحی نو و همراه با شخصیت سازی و همچنین شخصیت پردازی . این که اصلا کی تمام بشود، آیا اصلا تمام می شود یا نه و یا اینکه آیا در آخر قابل خواندن باشد سوال هایی هستند که تنها زمان قادر به پاسخ گفتنش می باشد. خیلی از شخصیتها حالت مبالغه گونه و یا ادغام چندین شخصیت واقعی می باشند. از این پس اتدهای از آن را پست خواهم کرد که هیچ گونه رابطه مستقیمی با موقعیت فعلی </span><span style="font-size:130%;">و یا قبلی </span><span style="font-size:130%;">من، اطرافیان، دوستان و آشنایان نخواهد داشت. لذا خواهشمندم از تفسیر و تعبیر های یک طرفه و حق به جانب اکیدان خودداری بفرمایید و بنده قصد هیچ گونه تحسین، تمجید، جسارت، اهانت و تهمت به هیچ شخصیت حقیقی و حقوقی نداشته و نخواهم داشت<br /></span></div>Unknownnoreply@blogger.com3